Onze man is ondertussen al een paar maand oud. Hij lacht naar iedereen en gniffelt als je hem kusjes geeft! Hij is gegroeid en begint stilaan te beseffen wat er rondom hem gebeurd. Leuk om hem elke dag te zien groeien en ontwikkelen. Zus ziet hem graag en helpt hem door zijn soms moeilijke momenten.
Compleet
Is het vreemd om je met zijn komst compleet te voelen vroeg de wederhelft recent. Neen ik denk het niet. Hoe meer je ziet hoe ons gezin ontwikkeld en hoe we allemaal veranderen maar om elkaar blijven geven is de max om te zien. De komst van onze zoon, onze broer hebben we allemaal het gevoel dat we een ontbrekend stukje hebben bijgekregen! Een top gevoel! We evolueren allemaal en ik kan alleen maar zeggen dat het gezin hier een integraal stuk van uit maakt. Ik ga zeker niet claimen dat het alles rozegeur en manneschijn is. Verre van zelfs! Zus heeft een kopje om u tegen te zeggen. Ze werkt dit kopje maar al te graag uit in elk random moment. Bespelen van haar snaren en het soms een beetje omkopen met snoepjes en koekjes hoort allemaal bij de vuile trucjes die wij als ouders kunnen gebruiken om toch onze zin te krijgen. Maar zalige momenten zijn er uiteraard ook. Als je ‘s avonds in bed kruipt maar eerst een dochter moet verleggen die stiekem bij de wederhelft in bed is gekropen zijn memorabel om het minste te zeggen.
De eerste winter van onze grote, kleine man is aangebroken. Onze track record bij onze pediater in acht genomen en de piek die we hadden tijdes de zus haar eerste winter kunnen we alleen maar verwachten dat het nu niet anders zal zijn. Zo geschied! Een weekje naar de kinderopvang, microben & virusjes scoren om die dan helemaal te ontwikkelen en ons een paar slapeloze nachten/dagen te geven. Ach iedereen met kids moet erdoor. Wij dus ook!
0 reacties