Elke jonge ouder kent het wel. Een kind wordt geboren. Je moet het minipersoontje in kwestie leren kennen. Wat vindt hij/zij leuk? Lukt het eten? Lukt het slapen? Liever ingebakerd of toch maar liever vrijheid?
Met de komst van Obe zijn we ook op zoek naar die kleine gewoontes waar we rekening mee moeten houden. 3 jaar terug hebben we dit al gedaan dus zo moeilijk kan het allemaal niet zijn. Maar toch moet je opnieuw leren het flesje geven. De basis is uiteraard dezelfde maar hoe por je dat mannetje een beetje om toch maar flink te eten? Hoe ligt hij graag voor dat flesje naar binnen te werken? Allemaal vragen waar je bij de eerste fles geen antwoorden op hebt. Maar wel leuk om het te ontdekken samen het het kleine ventje. Daarbij komen ook de onregelmatige nachten en het alom wisselende schema. Normaal kunnen we onze klok erop zetten en elke 3u gaan de oogjes open en komt er gesmek uit de richting van het park. Maar als hij dan ineens 5u tussen laat of toch maar anderhalf uur begin je na te denken over wat het nu zou kunnen zijn. Het is een queeste naar de regelmaat. De nachten in het bijzonder. Je wil zoveel mogelijk slapen in de korte periodes dat het ventje je toestaat om te slapen. Op dit moment is het nog iets te vroeg om al een echte regelmaat te hebben maar als we vergelijken met de zus was zij nu al heel regelmatig. Maar geen enkel kind is hetzelfde zeker?
1 reactie
Territoriumdrang – STIJN'S THOUGHTS · augustus 17, 2016 op 19:49
[…] je dat iedereen zijn plekje moet terugvinden. Mama en papa moeten proberen te zorgen voor een klein wezentje en zijn gewoontes leren kennen. Zusje moet snappen dat het eenzame rijk voor haar alleen over is. De hond die moet snappen dat […]