WK Veldrijden – Twijfels

Gisteren was het dé dag waar iedereen al een heel veldritseizoen naar had uitgekeken. De dag waarop de clash der titanen zou plaatsvinden. De mannen die ons al uren in spanning voor de buis hebben doen wachten en smachten naar dat moment van ontlading. De winst, het verlies we hebben het dit jaar allemaal gezien. We hebben tot nu toe toch een zeer mooi seizoen mogen zien. Gisteren had de kers op de taart moeten zijn. De beste van het voorbije jaar ging daar staan, op het hoogste schavot! De man in de regenboogtrui. We deden het als België voortreffelijk. Bijna overal mee op het podium en een aantal van die regenboogtruien komen onze richting uit. Er is weer toekomst!

In de aanloop naar het WK kregen wij, als Belgen, er een geduchte concurrent bij. Styby Stybar ging meerijden. De man die nog geen trap teveel had gegeven in het veld. De man die in vorm moet zijn tegen de voorjaarsklassiekers ging meerijden. Een prachtcoureur waarvan we het laatste nog niet gezien hebben. Ooit zal die man Parijs-Roubaix en de Ronde wel winnen. Zal het in 2014 zijn dat weet ik nog niet maar meespelen zal hij. De koers hard maken kan hij als geen ander. Dat hebben we gisteren gezien. Starten van de vierde rij en naar voor knallen alsof hij een jong veulen is dat een ganse winter in de stal heeft gestaan. Een veulen dat na die winter het eerst de zon ziet. Knallen kan hij als geen ander. De ene cartouche achter de andere. Alleen had hij niet mogen winnen. De beste van het seizoen had moeten winnen. Nys demonstreerde gisteren dat hij meekon met de man uit Tsjechië. Hij én hij alleen verdiende de titel.

Lars ‘Jack Russel’ Van Der Haar kon de pas niet volgen, Mourrey probeerde maar kreeg geen vat op de wedstrijd. De mannen van #teambwoah kwamen pas op het eind aan het venster piepen. Meeuwsen & Peeters kwamen niet echt aan de frontlinie. Om nog maar te zwijgen van Niels Albert. Hij bevestigde dat hij niet goed genoeg was. Jammer want ik heb het wel voor de man uit Tremelo.
De enige die eruit sprong en al een gans seizoen goed tot super aan het presteren is, is de man van Baal. De man van Baal, Meneer Superprestige geeft al een heel seizoen rijles aan de rest van de crossers. Hij had gisteren alles te verliezen maar eigenlijk als we eerlijk zijn heeft hij gewonnen. Hij is degene die met een straat voorsprong en een minimale achterstand over de meet reed. Hij is de man die eigenlijk de regenboog zou verdienen. Maar het mocht niet zijn hij moest de duimen leggen voor Stybar.

Ik denk dat we het in de toekomst anders moeten aanpakken. Het lijkt alsof Stybar het veld als zijn speeltuin ziet. Hij pakt het er gewoon even bij. Komt het mooie weer maken tijdens de kerstperiode en gaat met een aantal ereplaatsen of zelfs eerste plek lopen. Om mee te doen aan het WK zou hij een minimum aan crossen moeten rijden. Ik stel zomaar dat hij bijvoorbeeld het volledige Wereldbeker klassement moet afwerken alvorens hij ook maar mag meedoen aan het WK. Op deze manier kan je een beetje kaf van het koren gaan scheiden en verplicht je renners van een zekere ernst aan de dag te leggen. Ik heb twijfels over de manier waarop het verhaal vandaag in elkaar zit. Daarnaast denk ik ook aan de uitstraling van de sport. De sport die in België hyperpopulair is. Waar wekelijks duizenden enthousiastelingen met hun laarzen in het veld gaan supporteren voor hun favoriet. Waar nog eens duizenden thuis hetzelfde aan het doen zijn maar dan met hun voeten op tafel. Als je kijkt hoe deze sport aan populariteit aan het winnen is in het buitenland. Het kan dan toch niet zijn dat we de wereldkampioen dan als stuk van zijn voorbereiding op het wegseizoen maar een paar keer te zien krijgen op een volledig crossseizoen? Het is jammer dat er geen sterke figuur met deze trui om zijn schouders een gans jaar mee kan rondrijden. Een ware ambassadeur voor zijn sport zou een wereldkampioen moeten zijn. Iemand waar het hele pak naar opkijkt. Op dit moment zal Stybar zijn trui maar voor eerst vuilmaken tegen eind van dit jaar. Halverwege het seizoen dan nog wel.

Het was mooi om te zien maar ik heb er toch een vreemd gevoel bij. De snelste op het parcours heeft gewonnen maar de beste van het seizoen stond op de plek waar een echte winnaar niet wil staan.  Als supporter en liefhebber van de wielrennerij blijf ik achter met een hongergevoel. Dat zou niet mogen na een prachtig seizoen in het veld…